Nog eens uitgebreid genieten van Schotland....

Klik je door op de onderstaande link of kopieer het adres in de balk dan kun je het uitgebreide fotoverslag van onze reis door Schotland bekijken.

Ook kun je liedjes beluisteren die een rol speelden tijdens onze reis en er is achtergrond-informatie over o.a.Robert Burns te vinden.

http://nart.rivendel.nu/Reizen/Schotland/index.html

Veel lees-en kijkplezier, Nart en Tineke

....en weer naar huis

Voor we vertrekken van de Whinlatter Pass (midden in het Lakedistrict) ,waar we vannacht waren, maken we eerst nog een kleine wandeling het bos in. Dat ziet er goed uit hier. Er zijn al vroeg mensen die hier hun hond uitlaten.
Tussen Grasmere en Ambleside zoeken en vinden we een cache op die bij een 'coffin stone' ligt. Dergelijke stenen liggen langs de weg om de doodskistdragers tijdens de lange tocht naar het buiten het dorp gelegen kerkhof de gelegenheid te geven om even te rusten. De kist werd dan op zo'n steen gezet.
We komen door het zeer toeristische stadje Ambleside.
Bij het nabij gelegen grote Windemere begint het weer te regenen.
Om 11.30 rijden we dan de M6 op. Het landschap wordt enigszins vlakker. Cumuluswolken torenen hoog boven alles uit.
Waarschuwingsborden laten zien dat de M6 tussen de J(unction) 12 en 10a is gesloten. Tussen J17 en J16 is een ongeluk gebeurd. Later worden files tussen J10a en J14 gemeld. Wij hebben dan al besloten een meer oostelijke route te nemen. Wij verlaten de M6 bij J18. Regen valt intussen pauzeloos. Het landschap ziet er niet meer interessant uit. .
Na Kettering is het opeens droog en begint de zon zelfs te schijnen.
Via een zeer pittoresk Kimbolton rijden we naar het Grafham Water, een groot meer. Bij Perry kunnen we niet aan het water komen, alles is voor hogere auto's afgesloten d.m.v. een slagboom. We rijden dan door en vinden in het dorp Grafham een camping. Waterhoentjes scharrelen hier tussen de caravans door. Dat is apart, want normaal zijn dat best schuwe vogels. Morgen zijn er nog zo'n 240 km af te leggen naar Dover.

Woensdag 8-7-2009. Grafham Water - St. Margaret's-at-Cliffe.
Om 10.00 uur van de camping weg.. Die waterhoentjes van gisteren scharrelen al weer rond met een aantal jonkies erbij.Leuk.
De A14 is vrij druk. De kleine parkeerplaatsen her en der hebben steeds een idioot korte oprit de weg weer op. Misschien één van de oorzaken voor de vele ongelukken hier? (In 2007 waren dat er 281 volgens een bord langs de kant van de weg.)
Om 11.30 uur gaan we bij Dartford voor ?1,50 de hoge brug over de Theems over.
Van 12.15 tot 12.50 houden we pauze en lunch bij een service station aan de A20 bij Maidstone in de buurt.
We kijken even waar we morgen vroeg in Dover bij de ferryhavens moeten zijn en rijden dan door naar een klein plaatsje ten NO-en van Dover: St. Margaret's-at-Cliffe. We kijken wat rond bij St. Margaret's Bay. Een steil weggetje ploft daar op neer. Het is er verboden te overnachten. We zetten Zippy er wel even neer en lopen de krijtkliffen op. Tientallen boten zien we in het Kanaal. Ook Frankrijk is te zien, maar niet erg duidelijk. Langs het pad staan aardig wat mooie bloeiende planten.
Boven komen we uit bij het Monument voor de mannen van de Royal Navy en de merchant navy die hier zijn gevallen in de beide WO's. Dit is de ideale overnachtingsplaats! Hier blijven we tot morgenochtend. Het is maar een kwartiertje rijden naar de veerboot.

Donderdag 9-7-2009 Weer thuis
Al vroeg wakker en op tijd bij de veerboot. Wat een drukte daar op het inschepingsterrein. Twee uur later zijn we in Duinkerken; het is dan 11.00 uur. Bij Antwerpen hebben we flink wat oponthoud door files. En het komt met bakken de lucht uit!! Zoveel regen hebben we de hele maand in Schotland niet gezien. Maar in Waalre gekomen schijnt gelukkig de zon weer. Even de laatste foto's erbij zetten en dan rest ons nog heel veel mooie herinneringen aan een fantastische tijd. En natuurlijk snel de dvd van de Corries bekijken.

Laatste dagen in Schotland.

Bedankt weer voor al jullie leuke reacties! Het verhaal gaat verder.

Donderdag 2 juli 2009 Langs de westkust zuidwaarts en Robert Burns

Op ons dooie gemakkie zetten we verder koers langs de kust naar het zuiden. Het is aardig heet als de zon er goed doorkomt. We passeren plaatsjes als Inverkip, Largs, Androssan en Irvine. Het zijn stuk voor stuk badplaatsen en haventjes. In Irvine is een Vikingmuseum maar voor de rondleiding van half elf moeten we nog ruim een half uur wachten. Daar hebben we geen zin in. Troon is ook een aardige stad. We gaan hier een wandeling langs de boulevard maken en in de bibliotheek het reisweblog weer updaten. Dat was weer even geleden. We beantwoorden ook wat mail. We picknicken op een muurtje aan het water en gaan dan door naar Ayer. We wandelen door het centrum en halen wat informatie op bij het toeristenbureau. Voor het museum van de beroemdste dichter van Schotland,Robert Burns, rijden we dan naar Alloway waar hij geboren is in 1759 in een armoedige cottage. Die staat er nog steeds. We bekijken terplekke een film over zijn jeugd en dit stulpje van voor tot achter. Het museum ernaast is wegens renovatie gesloten maar wel kunnen we het monument, een oud kerkje met begraafplaats van zijn ouders en een oude brug (Auld Brig o'Doon) bekijken waar één van zijn gedichten over gaat n.l. Tam o'Shanter. Het is een geestige ballade over de beschonken Tam, die op een nacht naar huis rijdt op zijn paard en onderweg heksen bespiedt. De heksen krijgen dat in de gaten en achtervolgen hem waarbij op de brug zijn paard de staart wordt afgerukt. Dit verhaal is ook nagespeeld op video is erg grappig om te zien. De poëzie van Burns is opmerkelijk genoeg nog steeds geliefd. Zijn liefde voor het leven, de menselijke zwakheden en zijn gevatte observaties van het leven van alle dag zorgen daar voor. Hij schreef heel romantische maar ook schuine teksten en liedjes.

Nadat we uitgekeken zijn rijden we een mooie route langs de hoge kliffenkust en vinden een rustig stekje aan deze stille weg voor de nacht.

Vrijdag 3 juli 2009 Naar Galloway Forrest Park.

Het regende vannacht en ook vanmorgen. We zakken verder af naar het zuiden. Bij Stanraer zien we veerboten naar Ierland vertrekken; we kijken er even rond en rijden dan het schiereiland Rhinns of Galloway rond, picknicken aan de fjord en spelen een potje scrabble omdat het nog steeds regent. Tegen tweeën is het droog en gaan we Portpatrick bekijken. Het is een leuk havenplaatsje, waar een wandelpad naar bovenop de kliffen leidt. Mooi uitzicht. Kunnen we hiervandaan Ierland zien liggen bij helder weer? We zetten dan koers naar Newton Stewart en slaan in noordelijke richting af naar Galloway Forrest Park. Bij Loch Trool willen we morgen een wandeling maken om de Loch heen. Bij Buce's Stone is een parkeerplaats waar we kunnen beginnen. We blijven hier ook overnachten; lekker rustig! Er ligt een cache hier vlak bij die we snel gevonden hebben. 'Bruce's Stone' staat vlakbij de plek waar Robert the Bruce en zijn leger in 1307 de superieure Engelse troepen in een hinderlaag hebben gelokt en met zware stenen in een nauwe doorgang bekogelden. De Engelsen gingen met stenen en al de helling af en het Loch in. Dit was het beging van de succesvolle overwinningen van de latere koning Robert van Schotland.

Zaterdag 4 juli 2009. Wandeling en een 'kunstenaars'dorp. ............Josephine, van harte proficiat!!!!..........

Er waren nogal wat 'midges' actief gisteravond en vooral bij ons binnen in de camper. Door de kleinste kieren kwamen ze naar binnen op het licht af. Dus gauw licht uit en vroeg slapen. Dus ook vroeg op. Om 9 uur lopen we al langs Loch Trool en volgen de groen paaltjes. 3 uur later zijn we rond; een schitterend en afwisselend pad met veel ups en downs vanwege de vele stroompjes die in het Loch uitkomen. Het laatste half uur miezerde het. De rest van de dag is wisselvallig, soms zon, soms regen. Via wat mooie plaatsjes aan het water en een grafkamer van zo'n 5000 jaar oud komen we in het mooie havenstadje Kircudbright (uitspraak = Kirkoopree) terecht. Er is een centrum daterend uit de 16^e eeuw. We zetten de camper op de camping vlak boven het dorp en lopen terug om op aanwijzing van de enthousiaste mevrouw van het toeristenkantoortje een rondje te maken langs allerlei musea, galerietjes en kunstwinkeltjes. Een schilder genaamd Hornel vestigde zich hier rond 1900 met wat vrienden. En sinds die tijd draait veel om kunst hier. Hij heeft een eigen museum en de gevels van huizen aan de hoofdstraat zijn op zijn kleuradvies geschilderd. Het ziet er prachtig uit. Jammer dat er zoveel auto's overal staan. In het stadhuis zijn twee exposities waarvan er 1 ons bijzonder aanspreekt. Die draait om de 250 sterfdag van Robert Burns. Het is een fototentoonstelling met de naam:'As others see us'. Portretten van (meestal) bekende Schotten die 'iets' met Burns hebben. Ze hebben een gedicht gekozen van hem en er staat een motivatie bij en foto bij. Heel mooi! We kopen de catalogus om later nog eens te lezen en te bekijken. We doen dan boodschappen en lopen terug naar de camping met mooi uitzicht over het stadje. De zon schijnt nog steeds volop. We boffen maar weer!

Zondag 5 juli 2009 Door Galloway en Dumfries.......................Flip, van harte proficiat!!!!!...........

Een schitterend mooie dag vandaag: volop zon! We gaan op weg naar Dalbeattie en stoppen even in Castle Douglas, een oude marktstad. In de omgeving veel koeien en schapen; alleen de echte Gallowaykoeien hebben we nog niet hier gezien. Daarna gaat de route weer langs de kust. Een paar mooie strandplaatsen: Kippford en ook Rockcliffe, nu bij eb liggen ze aan een oversized modderbad. Sandhill is wat groter met een zandstrand. Er staan mooie zandkasteeltjes op het zand. Even voor Rohan ook zo,n emmertje meenemen. We doen New Abbey even aan met z'n pittoreske ruine van de Sweet Abbey. De volgende stop is Dunfries: hier ligt Robert Burns begraven in een mooi mausoleum op het oude kerkhof bij de St.Michels Church en kunnen we zien waar hij met zijn gezin heeft gewoond. Hij overleed al op 37jarige leeftijd. We parkeren aan de rivier de Nith en lopen nog even het centrum door. Daar is niet veel te beleven. We gaan door naar Caerlaverock Nationaal Park. Het ligt aan de Solway Firth en bestaat uit wadden en zoutmoerassen . Er moeten veel watervogels zijn. Bij de eerste parkeerplaats waar een kustwandeling begint staan een paar campers. Wij sluiten ons aan en hebben weer een prima slaapplek gevonden. Verderop staant een kasteel (hoe kan het ook anders) en is een bezoekerscentrum. Dat gaan we morgen bekijken.

Maandag 6 juli 2009 .. Voor zover wij weten geen bekende jarigen vandaag; wel de laatste dag in Schotland.

We rijden verder de kust af en zien eindeloze zoutmoerassen en wadden. We maken een wandeling maar helaas zien we geen bijzondere watervogels. De laarzen komen goed van pas .Een regenbuitje onderweg. Dan weer volop de zon! Via Powfoot (waar we ook nog even wadlopen) door naar Gretna Green . De grensplaats, bekend van de huwelijken die hier vroeger werden gesloten door van huis weggelopen jonge koppels. Het is nu een toeristenkermis met eethuis, whiskeyproeverij,ijstent,souveniershop enz. We kopen een dvd van de Corries en nog wat andere souveniertjes en gaan dan door richting Carlisle....Engeland dus . Twee dagen om Dover te bereiken en donderdag weer ...thuis.

Het is even geleden....

Zaterdag 27 juni 2009.... Fort William e.o.

Vannacht waren we op de camping in Fort William. We gaan vanochtend eerst internetten in de bieb en inkopen doen bij de Tesco. Morgen, zondag is hier alles gesloten. We rijden naar Corpach waar de wandeling 'Het Caledionian Canal ontdekken' (uit de ANWB-gids) begint. Het kanaal is een fraai staaltje van waterbouwkunde, bedacht en uitgevoerd door ene Thomas Telford (18^e eeuw). Er is 19 jaar aan gewerkt. Er zijn 4 aquaducten (waardoor beken en rivieren onder het kanaal konden blijven stromen), 29 sluizen en een dam gebouwd. Onze trip loopt langs dit kanaal met als hoogtepunt 'Neptunes Staircase' met 8 sluizen. (Gisteren waren we hier al even voor een cache). Het is een indrukwekkend geheel, vooral als je alles in werking kunt zien. Onze wandeling gaat via een aquaduct van de ene naar de andere kant. Het is een lange, vochtige en donkere tunnel. Er naast stroomt het riviertje door een aparte tunnel. Het is een leuke tocht; mooi weer en niet te zwaar. Twee uur doen we er over. Daarna gaan we Ben Nevis wat van dichterbij bekijken. De sneeuw is zichtbaar op de top. Het is uitstekend weer om een hoge berg te beklimmen. Het is dan ook stampensdruk bij de parkeerplaatsen en we zien de wandelaars in lange rijen de helling op- en afklimmen. Iets verderop langs de Glen Nevis (een lang dal met een rivier), bekijken we een waterval en de snelstromende Nevis met grote rotsblokken erin. Jongelui zijn er aan het zonnen en zwemmen. We moeten even zoeken voordat we een P zonder 'no overnight parking'hebben gevonden. Aan de overkant van de loch (met de veerboot steken we over) parkeren we aan de waterkant tegenover de kerk van Argour. In de verte is Ben Nevis nog net te zien.

Zondag 28-06-2009. Loch Lomond and the Trossachs.

Het waaide vannacht stevig zonder een drup regen. We gaan met de veerboot weer terug naar de andere kant van Loch Linnhe. In Glencoe maken we een eerste stop. Hier vond in 1692 een koelbloedige slachting plaats, waarbij 38 leden van de MacDonaldsfamilie werden vermoord door de Campbell-clan in opdracht van koningspaar William en Mary. Ze waren te laat met het zweren van trouw aan het koningshuis.Er staat een monument ter herinnering hieraan. We luisteren hier ook naar een liedje van de Corries dat over dit stukje geschiedenis gaat. Ook over Loch Tay en Crianlarich zijn er songs. We zijn inmiddels in de streek die the Trossachs wordt genoemd. Het is 1 groot nationaal park. In Killin zijn mooie watervallen en een watermolen en in Aberfeldy lopen we een stukje van de wandeling 'The birks of Aberfeldy' naar een gedicht van Robert Burns. Via Crieff en Loch Earns gaan we richting Aberfoyle. Aan het loch Earns zijn massa's parkeerplaatsen voor vissers en er mag vrij gekampeerd worden dus we zoeken een parkeerplekje op en blijven hier vannacht.

Tot ver op de avond heeft een als Rambo verkleedde visser zijn autoradio op vol vermogen aan staan om in zijn tentje van allerlei stampmuziek te genieten. Verder is de parkeerplaats leeg, op enkele tientallen zakken met afval na. Desalniettemin slapen we prima.

Maandag 29 juni 2009 Schotse helden en een wandeling bij Aberfoyle.

Vandaag komen we eerst langs het graf van de Schotse held Rob Roy Mac Gregor. We kijken er even rond op het eeuwenoude kerkhof. Loch Katherine heeft veel eilandjes en je kunt er met een boot een rondvaart maken. Dan gaan we in het Queen Elisabeth Forest park een wandeling maken. Het is een zeer uitgestrekt en dichtbebost gebied en ligt precies op de Highland Boundery Fault. Deze geologische breuklijn scheidt de hooglanden van de laaglanden. We klimmen naar de hoogste top en hebben een 360 graden uitzicht voor zover de laaghangende wolken het toestaan. We picknicken hier en op de terugweg naar beneden maken we een extra rondje dat onze GPS ons wijst naar een cache die hier moet liggen. Het is even zoeken tussen de boomwortels, maar tenslotte vinden we een goedgevulde plastic bak. We schrijven onze naam in het logboekje en zien dat het langer dan een maand geleden is dat de vorige (be)zoekers hier waren, nemen een geo-coin eruit om die later in Nederland weer ergens te droppen en ruilen een zandloper voor een sleutelhanger. Als we op de parkeerplaats gerust hebben en wat gedronken zetten we koers naar Stirling. We bekijken het enorme monument voor William Wallace (naar aanleiding waarvan de film 'Braveheart' is gemaakt) die van lage adel was en met een leger de Engelsen bij Stirling Bridge versloeg. (Liedje van de Corries ).Ook Stirling Castle bekijken we van dichtbij. Tenslotte komen we op weg naar een camping terecht bij Bannockburn, waar op de parkeerplaats doedelzakspelers bezoekers ontvangen en hen rondleiden over het slagveld waar Robert the Bruce, de eerste koning van Schotland in 1314 koning Edward van Engeland versloeg. We overnachten op de camping van Auchenbowie, een eindje ten westen van Stirling.

Vandaag 30 juni :Trienco Van harte gefeliciteerd met je verjaardaG !!!!!

Dinsdag 30 juni 2009 Via Kirkintilloch naar Bothwell bij Glasgow.

We gaan vandaag eerst naar Falkirk om het 'Falkirk Wheel'te bekijken. Het is een 35 meter hoge constructie, die sinds 2002 de verbinding vormt tussen het Forth en Clyde-kanaal en het union Canal. Het ultramoderne wiel, dat het midden houdt tussen een sluis en een lift, maakte 11 sluizen overbodig. Het heeft wat weg van een modern kunstwerk. In het bezoekerscentrum is aan de hand van maquettes de werking te zien en als we een 20 minuten hebben gewacht zien we eigen ogen hoe het in het echt werkt. Als we uitgekeken zijn rijden we naar Kirkintilloch waar volgens de Corries geen kroegen zouden zijn! Dan willen wij wel eens met eigen ogen zien. Het eerste dat we wel vinden is een schoenmaker! Eindelijk kunnen Narts wandelschoenen gerepareerd worden. (Boven Inverness was er niet een te vinden!) Het duurt een uurtje dus kunnen we in tussentijd mooi even wat inkopen doen en naar de bieb om wat noodzakelijk internerwerk te doen. We sturen wat verjaardagswensen, beantwoorden mail, loggen de cache van gisteren en bespreken de boot naar Duinkerken terug op de 9^e juli om 08.00 uur. Terug bij de schoenmaker weet hij ons te vertellen dat er inderdaad tot midden jaren 80 geen enkele pub in deze stad was. Dan rijden we door naar de camping die het dichtst bij Glasgow ligt: Motherwell, het Strathclyde Country Park. Het ligt midden in een groot recreatieterrein met attracties vergelijkbaar met de Efteling en het E3strand. Ik doe een flinke was in de machine en hoop dat het niet gaan regenen want de munten voor de drogers zijn ' op'. Morgen Glasgow verkennen.

Woensdag 1 juli 2009. Glasgow - Dunbarton-Gourock

We rijden naar Glasgow en parkeren bij een 'park and travel ten zuiden van het centrum. We kopen een parking/metro-ticket. Vier haltes later staan we midden in het centrum aan de andere kant van de rivier de Clyde die dwars door Glasgow loopt. De metro is hier piepklein. Glasgow is trots op de vele musea die er te vinden zijn. De meeste zijn gratis toegankelijk. We lopen naar het St Mungo Museum of Religious Life and Art. Ons valt eerst de Kathedraal op die er vlak achter staat. Daar gaan we eerst naar binnen. Deze kerk heeft een heel aparte indeling en is de grootste van Schotland. Er zijn dan ook veel bezoekers. Dan bekijken we het museum. Het herbergt een internationale kunstcollectie die te maken heeft met het religieuze leven,o.a. van de Indianen, Aboriginals, Negerianen. Verder schitterende glas-in-loodramen en allerlei ceremoniële voorwerpen en afbeeldingen. Voor kinderen is er een uitgebreide uitleg over de diverse wereldgodsdiensten. Helaas is Salvador Dali's schilderij Christus van Johannes van de kruis naar een ander museum verhuisd. Vanaf de derde verdieping hebben we een prachtig zicht op de kathedraal en de Necropolis ernaast. Deze dodenstad op de heuvel is volgebouwd met opzichtige monumenten voor de rijke kooplui uit de 19^e eeuw. George Square is een leuk plein vol met etende, drinkende, lezende en zonnende mensen. Gallery of Modern Art (GoMa) is een vier verdiepingen tellend gebouw met een ovale open middenruimte. Dit museum heeft wisselende tentoonstellingen en wat er nu hangt kan ons niet echt bekoren. Het ruiterstandbeeld van de hertog van Wellington ervoor heeft een pilon op zijn hoofd. Tegen twee uur gaan we terug naar de parkeerplaats en rijden naar Dumbarton waar we het liedje Dunbartons Drums beluisteren. We bekijken er nog even het kasteel aan de Clyde en rijden dan verder naar de kust om via Greenock bij Gourock een mooie picknickplek aan het water te vinden. Er zijn veel mensen aan het barbecuen. Pas tegen 10 uur wordt het hier rustig.

.

Bedankt

Op weg naar |Skye

24 juni 2009 Van Loch Broom naar Plockton

Het is vandaag alweer een stralende dag. We rijden nu zuidwaarts langs de westkust en zien een ongelooflijke hoeveelheid schitterende bergen en Lochs. Onbeschrijflijk mooi eigenlijk. We maken een wandeling van een uur in een nationaal park, rijden weer smalle weggetjes, gelukkig zonder incidenten, een scheldende vrouw niet meegerekend, en komen in Plockton aan de kust, vlakbij de oversteek naar Skye. Een gezellig klein dorpje, met een piepklein eilandje ervoor, waar je bij eb naar toe kunt lopen. Wat bootjes, b&b's, pubs en een winkeltje. Heel knus. Aan het haventje overnachten we.

25 juni 2009 Van Plocken naar Skye (Quiraing) Nart is vandaag jarig!! Hij is 61 geworden.

We rijden via de brug het eiland Skye op en gaan eerst in Portree taart eten op een terrasje. Het is alweer korte-broeken-sandalen-weer. Even een song van de Corries luisteren: The Portree-kid, een heel grappig lied. Dan rijden we door naar Quiraing een prachtig lavalandschap. Op de bergpas tussen Uig en Staffin beginnen wandelingen. De rotsformaties hebben hier namen als: the Prison, The Table en The Needle. We maken een tocht van 8,5 kilometer naar de top op 543 m hoogte. Het eerste stuk gaat onderlangs het hoge plateau van de scherpgetande bergen en stijgt geleidelijk. Het uitzicht boven op is spectaculair; aan een kant kijken we loodrecht naar beneden op de met gras begroeide vlakte met grote en kleine meertjes en in de verre verte het vaste land van Schotland. Echt adembenemend! Als we weer beneden zijn gaan we op zoek naar een cache die hier verstopt is; Nart vindt hem. We rijden nog een rondje langs het noordelijk stuk van deze poot van Skye en komen dan terug op dezelfde parkeerplaats, die nu nagenoeg leeg is, om te overnachten. Wat een plek! Midden tussen de bergtoppen en de schapen die hier rondscharrelen. Deze schapen zijn anders dan die op het vaste land: ze hebben gedraaide hoorns en zijn langharig. We beklimmen na het eten nog even een andere berghelling tot halverwege en zijn na een uurtje weer beneden. Het is nu helemaal stil geworden hier.

26 juni 2009. Van Skye naar Fort William.

Heel stil wakker worden midden in de natuur en de zon op je dak. Wat een genieten. Op weg naar Portree vinden we nog een cache : bij 'Old man of Storr' (een bergtop en rotskolom ervoor). We bekijken vandaag nog een stuk van het eiland en rijden via Dunvegan en de Cullins naar Eilean Donan Castle: een plaatje! Dan gaat het verder naar Fort William en we komen weer de ene Loch na de andere tegen. Bij Spean Bridge zien we de top van Ben Nevis voor het eerst; er liggen nog plakken sneeuw op. Hij is 1343 m hoog. Ook de Aonach Mor die er vlak naast ligt heeft nog sneeuw op de top. We bekijken even het Calledonian Canal dat 29 sluizen heeft. Morgen gaan we er een wandeling langs maken, nu speuren we even naar een cache die hier moet liggen. Met behulp van onze GPS vinden we ook deze vrij snel, wel tussen heel veel midges! Dit is een vrij grote cache en eindelijk kunnen we de Travel Bug en de Coin die we in Nederland ergens opgepikt hebben hier achterlaten. We blijven vannacht op de camping hier vlak bij.

De Highlands

Ik heb zo juist nog even de ondertitels bij de foto's van gisteren gezet. Dat lukte niet i.v.m. computeruitval. Veel lees en kijk plezier.

19 juni 2009 van Inverness naar Portmahomack

We lopen vanuit de camping eerst naar de bieb in het centrum van Inverness om te internetten. Hoera! Paul is geslaagd voor zijn eindexamen VWO. Proficiat. Iedereen bedankt voor de leuke reacties op het weblog. Dé, heel veel succes, we hopen dat je gauw weer goed op de been bent, sterkte! Tot nog toe konden we in elke bieb internetten, je moet wel eerst lid worden maar dat is gratis en ook internetten kost niks. Vervolgens gaan we een rit om Loch Ness heen maken. Tot aan Fort Augustus en aan de andere kant weer terug. We bekijken natuurlijk kasteel Urquhart halverwege aan de westkant en pas aan de oostkant wordt het echt fantastisch; schitterende vergezichten op de hoge bergtoppen en de waterval van Foyers, waar het bruine water naar beneden dondert. Ook de dichter Burns was hier ooit en schreef er een gedicht over. Na Inverness gaan we verder noordwaarts en stoppen in Rosemarkie waar we het Groamehouse bekijken. Het is een museum waar een collectie Pictische steehiërogliefen te bewonderen zijn. Het zijn een soort van grote (zo'n 2 meterhoge) grafstenen vol met symbolen en afbeeldingen, gemaakt door de Picten die hier in de 8^e en 9^e eeuw naar toe kwamen. In deze streek van Schotland zijn veel van deze beeldhouwwerken gevonden. We besluiten de Picten-route die hier is uitgezet te gaan volgen; hij ligt ook op onze weg naar het noorden. De veerboot Cromarly naar Niggs blijkt kapot te zijn dus moeten we een heel eind omrijden om aan de andere kant van deze fjord te komen. We eindigen de dag in Portmahomack op een kleine camping naast een grote kerk. We worden door iemand attent gemaakt op een optreden in de plaatselijke Carnegie-Hall. We gaan er heen en maken een schitterend optreden mee van de zangeres/fluitiste Naula Kennedy (van oorsprong Ierse) en haar begeleidingsgroep Azulejos, een Frans/Braziliaanse flamenco/jazzgroep die een toer door Schotland maken onder de naam:'Voyage de nuit'. Helemaal te gek!!

20 juni 2009 zaterdag Van Portmahomack naar Helmsdale

We brengen de sleutel van de toiletten terug naar de dominee en gaan eerst in een van de plaatselijke kerken Pictische stenen bekijken. Ook hier een prachtige collectie, compleet met videopresentatie. We volgen de door borden aangegeven Pictenroute en bekijken achtereenvolgens stenen bij Hilton of Cabbol, Shandwick, Nigg, Tain en Edderton. Tussen Goldspie en Littleferry maken we een korte stop aan het water. Er moeten hier zeehondenkolonies zijn. En inderdaad we spotten een zeer luidruchtige die elke keer duidelijk laat horen waar hij rondspartelt. Als we bij Helmsdale aan de haven een korte pauze houden besluiten we het voor vandaag voor gezien te houden; dit is een prachtige plek om te overnachten. De zon schijnt al de hele dag volop; het was een prachtige dag.

21 juni 2009 zondag: Naar het verste punt van Schotland

Vandaag is de langste dag en meteen ook de zonnigste dag tot nu toe. We verlaten Helmsdale al vroeg en rijden (alweer!) langs een schitterende kust via Wick naar John o'Groats, de noordelijkste nederzetting van het vaste land, genoemd naar de Hollander Jan de Groot die er in 1509 woonde. Op Duncansby Head is een uitkijkpunt waar we de Orkney's goed zien liggen met de hoge kliffen. We maken een wandeling van twee uur over de hoge kust en zien op de rotskust en de rotspunten veel zeevogels: verschillende soorten Zeemeeuwen, Alken (die precies op pinguïns lijken alleen kunnen zij wel vliegen), Aalscholvers en Papegaaiduikers (Puffins heten die hier). Een punt dat eigenlijk nog net wat noordelijker ligt is kaap Dunnet Head. Ook hier gaan we kijken. Helemaal te gek! Via Thurso, ( waar we geen plek vinden om te mogen overnachten) komen we uit in Portskerra. We volgen de bordjes haven en doodlopende weg en komen uit bij een bootramp. Inderdaad einde van de smalle weg, maar wel aan zee en een plekje om de camper te parkeren voor de nacht. Kon niet beter!!

22 juni 2009 Naar Durness.

Ons eerste doel vandaag is het Strathnavermuseum in Bettyhill. In een foldertje lazen we dat er veel over de familie Mackay te vinden is (nicht Mary in Singapore is met een Mackay getrouwd). Ook willen we wat meer weten over de 'Clearances' door de Hertog van Sutherland die begin 1800 hier hele families van het land verdreef om schapen te kunnen houden. De beheerder van het museum vertelt honderd uit over de geschiedenis, geologie, en politiek van deze streek. Het museum is de moeite van het bekijken waard. Aan de hand van een brochure gaan we wat plaatsen bekijken waar nederzettingen met de grond gelijk zijn gemaakt. Dan rijden we via de A836 langs de noordkust richting Durness. Deze weg is grotendeels eenbaans met af en toe een passeerhaven om tegenliggers te kunnen passeren. We klimmen regelmatig over bergen heen die hier met heide begroeid zijn. De schapen lopen overal los tussen wildroosters. Van bovenaf hebben we schitterend zicht op de fjorden Kyle of Tongue en Loch Eriboll. Als we in Durness aankomen, liggen de bergtoppen in een nevel die naarmate de tijd verstrijkt steeds lager komt te hangen. Het miezert af en toe, maar wat een sfeer! We zoeken de camping op en kunnen een van de laatste plaatsen met stroom bezetten. We laden de laptop en het fototoestel op en de was gaat in de machine. Gelukkig zijn er hier ook drogers. Durness zelf is maar klein, wat pubs, B&B's, Sparwinkel en restaurant. Geen bibliotheek om te internetten; dat moet dus morgen maar gebeuren op weg naar Ullapool, als we via de westkust weer afzakken naar beneden.

23 juni 2009 Van Dirness naar Ullapool

Vandaag een schit-te-ren-de dag. Volop zon de hele tijd, heldere lucht met vliegtuigsporen en de meest fan-tas-ti-sche vergezichten! De route ging vandaag door ruig berglandschap met na iedere bocht weer een nieuwe 'Loch', meestal spiegelglad. Hier kan Nieuw Zeeland niet aan tippen. Kale rotsachtige bergen, groenbegroeide, smalle weggetjes en heel veel schapen en lammetjes, vooral op en langs de kant van de weg. De smalle weggetje hebben niet echt veel 'by-passes '. Zo ook die na Inverloch. Passeren moet dan ook op de geregeld aanwezige 'passing places'. Dat gaat soepel met alle tegemoet komende èn achterop komende auto's. Opeens staan we echter tegenover een stel op een dikke motor, terwijl er geen 'passing place' voorhanden is.Ik draai zoveel mogelijk langs de kant en de motorrijder probeert zich erlangs te wurmen. Het is echter te krap, de berm te laag, zodat hij met vrouw en motor omvalt op een rotsblok dat langs de weg ligt. Iedereen verschiet zich wild natuurlijk. Uiteraard helpen we hen overeind. Eerst wordt mevrouw onder de zware BMW uit gehaald. Hij zit nog met zijn been vast. We gaan op het achterwiel staan om de rest van het bakbeest wat lift te geven, waarop de motorrijder met Nart het ding weer recht kunnen duwen. Gelukkig is er met hen niets vervelend gebeurd, alles is nog heel.

Het plaatsje Ardmair aan de Annet Bai met vele eilanden voor de kust is onze middagstop. Het kiezelstrand hier bestaat uit platte stenen, die zich uitstekend lenen om kunstige stapelingen van te maken. Passanten dragen daar steevast hun steentje aan mee. Wij ook dus.

Na drieën krijgen we Ullapool ver beneden in het zicht. We kijken in de stad wat rond en zoeken dan de bibliotheek op. Daar zet ik weer de nodige foto's op Internet. Net als ik die serie af wil sluiten valt de hele internetverbinding in de bibliotheek uit. Geen verhaal en we kunnen dus ook niet controleren, wat er wel over is gekomen. Niets aan te doen op het ogenblik.

Bij de plaatselijke TESCO nog boodschappen gedaan om dan de A835 draad weer op te pakken. Aan deze weg langs Loch Broom bekijken we nog enkele parkeerplaatsen op geschiktheid om te overnachten, maar laten die liggen.

We vinden om 17.30 een prachtig plekje aan de A832 richting Dundonnel, waar we een mooie terugblik hebben over Strath More en Loch Broom.

We genieten van het uitzicht, het zonnetje. Ook na het eten blijft het nog lang lekker buiten.

Op weg naar de Highlands.

15 juni 2009 Edinburgh - Crail

We zetten de camper op de parkeerplaats voor de camping en nemen de bus naar het centrum. We maken de stadswandeling uit de ANWBgids Schotland-Navigator, die door vooral door de 'new town'gaat (=1800-1900), door de Botanic Garden en tenslotte Colton Hill opklimt: een schitterend uitzicht over de stad! In de bus terug begint het even heel hard te plenzen. We rijden via de indrukwekkende brug over de Firth of Forth richting de kust boven Edinburgh. We passeren kleine pittoreske vissersplaatsjes o.a. Leven, Ellie, Pitteween en Crail. We zoeken bij de laatste een parkeerplek voor de nacht. We komen uit bij het kerkhof achter de kerk; alleen daar mogen we vrij parkeren. Een heel rustig plekje!

16 juni 2009 Crail - St Andrews - Dundee - Albroath - Montrose

Pas na half negen wakker! Wat een stilte hier! De zon schijnt volop. Ons eerste doel vandaag is St Andrews, de beroemdste golfstad van Schotland en de stad waar Prins William studeerde. Ook hier weer een leuke rondwandeling uit de ANWBgids langs vernielde kerken, oude burchtruïnes, golfterreinen en het strand. We doen flink inkopen bij de Tesco (soort Aldi) en kopen een originele St-Andrews golfbal als souvenir. Dan door naar Dundee waar we ons weblog updaten en even een oud schip van de zeevaarder Scott bekijken in de haven. We houden de kustweg aan, maken een wandeling over de kliffen van Albroath waar we veel meeuwen en bloemen zien, maar geen papegaaiduikers waar we eigenlijk op gehoopt hadden. Verderop misschien. We vinden een mooi overnachtingsplekje in Montrose, in de duinen vlak aan zee, met zicht op de vuurtoren. De golven bulderen onder ons. Hier kunnen we nog lang naar kijken want ondertussen is het om kwart over 11 nog niet donker.

17 juni 2009 Montrose - Stonehaven - Aberdeen - Rosehaerty

Vandaag was een natte dag! We beginnen in Stonehaven aan een mooie rondwandeling, er liggen 2 caches op deze route. Eerst gaat het langs het strand, en de haven (hier vinden we onze eerste cache, verstopt in de oude muur), dan omhoog naar de kliffen. Daar boven met schitterend uitzicht over het stadje en de haven zou (volgens de coördinaten en een hint)bij een paar ijzeren bankjes de tweede cache moeten liggen. We graven in de stromende regen eronder in de modder, maar vinden niks. Ondertussen zijn we al drijfnat. We lopen nog een minuut of tien de route verder, maar besluiten dan toch om terug te gaan naar het marktplein waar de camper staat. Het blijft de hele dag verder regenen, de lucht laat geen stukje blauw zien. We rijden via Aberdeen de route langs de kust verder noordwaarts en komen tenslotte via Peterhead en Fraserburgh in Rosehearty uit waar we Zippy aan de waterkant parkeren bij een picknickplek om daar te eten en te slapen. Lekker wijntje, Schots biertje en we zitten droog. Morgen zien we wel weer.

18 juni 2009. Van Rosehearty de noordkust langs naar Inverness.

We zijn iets langer dan een week onderweg maar het lijkt al veel langer. We zijn bijna in de Schotse Hooglanden. De kust waar we vandaag langs rijden is zeer afwisselend. Het gaat hoog over de kliffen of laag langs het strand. We doen schitterende haventjes aan: Het afgelegen Gardenstown bijv. bereiken we na een zeer steile afdaling. Portsoy heeft een klein natuurstenen haventje uit 1698. In Buckie liggen grote zeilschepen aan de kade en Lossimouth heeft een prachtige zandbaai met uitgestrekte duinen, alleen bereikbaar via een lange houten voetbrug. In Burghead zien we bij een uitzichtpunt de overkant van Schotland, de kustlijn boven Inverness. We kunnen ons maar net staande houden zo hard waait het daar.

We bekijken Culloden Moor, ( een veengebied op een winderige hoogte, 8 km ten oosten van Inverness) waar in1746 de Highlanders door de Engelse artillerie in de pan werden gehakt en deze nederlaag betekende meteen het einde van het Schotse clansysteem.

Tegen het einde van de middag rijden we in Inverness Bught caravanpark op. We moeten batterijen en de laptop opladen en afval lozen. De camping wemelt van de Nederlandse campers; er is een bijeen komst van een camperclub. Die komen hier elk jaar vertelt de man die ons onze plaats wijst. We zetten de stoeltjes buiten en genieten van de zon. Morgen op zoek naar een internetpunt en Inverness bekijken.