Laatste dagen in Schotland.
Bedankt weer voor al jullie leuke reacties! Het verhaal gaat verder.
Donderdag 2 juli 2009 Langs de westkust zuidwaarts en Robert Burns
Op ons dooie gemakkie zetten we verder koers langs de kust naar het zuiden. Het is aardig heet als de zon er goed doorkomt. We passeren plaatsjes als Inverkip, Largs, Androssan en Irvine. Het zijn stuk voor stuk badplaatsen en haventjes. In Irvine is een Vikingmuseum maar voor de rondleiding van half elf moeten we nog ruim een half uur wachten. Daar hebben we geen zin in. Troon is ook een aardige stad. We gaan hier een wandeling langs de boulevard maken en in de bibliotheek het reisweblog weer updaten. Dat was weer even geleden. We beantwoorden ook wat mail. We picknicken op een muurtje aan het water en gaan dan door naar Ayer. We wandelen door het centrum en halen wat informatie op bij het toeristenbureau. Voor het museum van de beroemdste dichter van Schotland,Robert Burns, rijden we dan naar Alloway waar hij geboren is in 1759 in een armoedige cottage. Die staat er nog steeds. We bekijken terplekke een film over zijn jeugd en dit stulpje van voor tot achter. Het museum ernaast is wegens renovatie gesloten maar wel kunnen we het monument, een oud kerkje met begraafplaats van zijn ouders en een oude brug (Auld Brig o'Doon) bekijken waar één van zijn gedichten over gaat n.l. Tam o'Shanter. Het is een geestige ballade over de beschonken Tam, die op een nacht naar huis rijdt op zijn paard en onderweg heksen bespiedt. De heksen krijgen dat in de gaten en achtervolgen hem waarbij op de brug zijn paard de staart wordt afgerukt. Dit verhaal is ook nagespeeld op video is erg grappig om te zien. De poëzie van Burns is opmerkelijk genoeg nog steeds geliefd. Zijn liefde voor het leven, de menselijke zwakheden en zijn gevatte observaties van het leven van alle dag zorgen daar voor. Hij schreef heel romantische maar ook schuine teksten en liedjes.
Nadat we uitgekeken zijn rijden we een mooie route langs de hoge kliffenkust en vinden een rustig stekje aan deze stille weg voor de nacht.
Vrijdag 3 juli 2009 Naar Galloway Forrest Park.
Het regende vannacht en ook vanmorgen. We zakken verder af naar het zuiden. Bij Stanraer zien we veerboten naar Ierland vertrekken; we kijken er even rond en rijden dan het schiereiland Rhinns of Galloway rond, picknicken aan de fjord en spelen een potje scrabble omdat het nog steeds regent. Tegen tweeën is het droog en gaan we Portpatrick bekijken. Het is een leuk havenplaatsje, waar een wandelpad naar bovenop de kliffen leidt. Mooi uitzicht. Kunnen we hiervandaan Ierland zien liggen bij helder weer? We zetten dan koers naar Newton Stewart en slaan in noordelijke richting af naar Galloway Forrest Park. Bij Loch Trool willen we morgen een wandeling maken om de Loch heen. Bij Buce's Stone is een parkeerplaats waar we kunnen beginnen. We blijven hier ook overnachten; lekker rustig! Er ligt een cache hier vlak bij die we snel gevonden hebben. 'Bruce's Stone' staat vlakbij de plek waar Robert the Bruce en zijn leger in 1307 de superieure Engelse troepen in een hinderlaag hebben gelokt en met zware stenen in een nauwe doorgang bekogelden. De Engelsen gingen met stenen en al de helling af en het Loch in. Dit was het beging van de succesvolle overwinningen van de latere koning Robert van Schotland.
Zaterdag 4 juli 2009. Wandeling en een 'kunstenaars'dorp. ............Josephine, van harte proficiat!!!!..........
Er waren nogal wat 'midges' actief gisteravond en vooral bij ons binnen in de camper. Door de kleinste kieren kwamen ze naar binnen op het licht af. Dus gauw licht uit en vroeg slapen. Dus ook vroeg op. Om 9 uur lopen we al langs Loch Trool en volgen de groen paaltjes. 3 uur later zijn we rond; een schitterend en afwisselend pad met veel ups en downs vanwege de vele stroompjes die in het Loch uitkomen. Het laatste half uur miezerde het. De rest van de dag is wisselvallig, soms zon, soms regen. Via wat mooie plaatsjes aan het water en een grafkamer van zo'n 5000 jaar oud komen we in het mooie havenstadje Kircudbright (uitspraak = Kirkoopree) terecht. Er is een centrum daterend uit de 16e eeuw. We zetten de camper op de camping vlak boven het dorp en lopen terug om op aanwijzing van de enthousiaste mevrouw van het toeristenkantoortje een rondje te maken langs allerlei musea, galerietjes en kunstwinkeltjes. Een schilder genaamd Hornel vestigde zich hier rond 1900 met wat vrienden. En sinds die tijd draait veel om kunst hier. Hij heeft een eigen museum en de gevels van huizen aan de hoofdstraat zijn op zijn kleuradvies geschilderd. Het ziet er prachtig uit. Jammer dat er zoveel auto's overal staan. In het stadhuis zijn twee exposities waarvan er 1 ons bijzonder aanspreekt. Die draait om de 250 sterfdag van Robert Burns. Het is een fototentoonstelling met de naam:'As others see us'. Portretten van (meestal) bekende Schotten die 'iets' met Burns hebben. Ze hebben een gedicht gekozen van hem en er staat een motivatie bij en foto bij. Heel mooi! We kopen de catalogus om later nog eens te lezen en te bekijken. We doen dan boodschappen en lopen terug naar de camping met mooi uitzicht over het stadje. De zon schijnt nog steeds volop. We boffen maar weer!
Zondag 5 juli 2009 Door Galloway en Dumfries.......................Flip, van harte proficiat!!!!!...........
Een schitterend mooie dag vandaag: volop zon! We gaan op weg naar Dalbeattie en stoppen even in Castle Douglas, een oude marktstad. In de omgeving veel koeien en schapen; alleen de echte Gallowaykoeien hebben we nog niet hier gezien. Daarna gaat de route weer langs de kust. Een paar mooie strandplaatsen: Kippford en ook Rockcliffe, nu bij eb liggen ze aan een oversized modderbad. Sandhill is wat groter met een zandstrand. Er staan mooie zandkasteeltjes op het zand. Even voor Rohan ook zo,n emmertje meenemen. We doen New Abbey even aan met z'n pittoreske ruine van de Sweet Abbey. De volgende stop is Dunfries: hier ligt Robert Burns begraven in een mooi mausoleum op het oude kerkhof bij de St.Michels Church en kunnen we zien waar hij met zijn gezin heeft gewoond. Hij overleed al op 37jarige leeftijd. We parkeren aan de rivier de Nith en lopen nog even het centrum door. Daar is niet veel te beleven. We gaan door naar Caerlaverock Nationaal Park. Het ligt aan de Solway Firth en bestaat uit wadden en zoutmoerassen . Er moeten veel watervogels zijn. Bij de eerste parkeerplaats waar een kustwandeling begint staan een paar campers. Wij sluiten ons aan en hebben weer een prima slaapplek gevonden. Verderop staant een kasteel (hoe kan het ook anders) en is een bezoekerscentrum. Dat gaan we morgen bekijken.
Maandag 6 juli 2009 .. Voor zover wij weten geen bekende jarigen vandaag; wel de laatste dag in Schotland.
We rijden verder de kust af en zien eindeloze zoutmoerassen en wadden. We maken een wandeling maar helaas zien we geen bijzondere watervogels. De laarzen komen goed van pas .Een regenbuitje onderweg. Dan weer volop de zon! Via Powfoot (waar we ook nog even wadlopen) door naar Gretna Green . De grensplaats, bekend van de huwelijken die hier vroeger werden gesloten door van huis weggelopen jonge koppels. Het is nu een toeristenkermis met eethuis, whiskeyproeverij,ijstent,souveniershop enz. We kopen een dvd van de Corries en nog wat andere souveniertjes en gaan dan door richting Carlisle....Engeland dus . Twee dagen om Dover te bereiken en donderdag weer ...thuis.
Reacties
Reacties
Wat gaat de tijd toch snel!!
Zitten jullie alweer 6 weken daar??
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}